Dyskursy i narracje
Narracja to są kody tekstowe wypracowane przez kulturę. Sięgamy do tych wypracowanych przez kulturę kodów tekstowych, po to by nadać formę i rozumieć nasze doświadczenie. (...) Ricoeur w polemice z poprzednim pojmowaniem narracji mówi, że życie jest przeżywane a narracje są opowiadane. (...) samo zrozumienie (...) nie może się odbyć bez zapośredniczenia przez kody kultury.
Wykład poświęcony jest teoretycznym problemom wynikającym z lektury książki Frédérica Beigbedera Windows on the World z 2003 roku (polskie tłumaczenie pod tym samym tytułem 2004), poświęconej atakom terrorystycznym z września 2001 roku. Maria Janion zastanawia się nad tradycyjnymi sposobami sfabularyzowania narracji (np. romansowy dramat Micheleta, ironiczna tragedia Tocquille’a) i przestawia współczesną problematyzację tego zagadnienia w kontekście teorii dyskursu historycznego Haydena White’a.
Według Janion Beigbeder uważa nowojorski atak za rodzaj przeżycia pokoleniowego – jak komunizm skończył się w roku 1989, tak rok 2001 oznacza koniec ery kapitalizmu. Ciekawe jest u niego poszukiwanie sobowtóra, umożliwiającego „ujawnienie się w autobiografii i zniknięcie w literaturze”, i przeplatanie się dwóch relacji: bohatera i autora/narratora. Janion krytykuje uproszczenia w sposobie rozumienia terroryzmu i pojawienie się kontekstu Holokaustu.